مقدمه
Zero Trust Security یا همان «امنیت صفر اعتمادی» یک مدل امنیتی پیشرفته است که با فرض “هیچ کس قابل اعتماد نیست” طراحی شده است. یعنی حتی اگر کاربر یا دستگاه داخل شبکه باشد، باز هم به طور پیشفرض اجازه دسترسی ندارد مگر اینکه احراز هویت و اعتبارسنجی شود.
در دنیای امروز که حملات سایبری پیچیدهتر شدهاند، این مدل مثل یک سپر فولادی است که از هر طرف مراقب دادهها و زیرساخت شماست.
۱. مفهوم Zero Trust Security به زبان ساده
در مدلهای سنتی امنیت شبکه، فرض بر این بود که هر کس داخل محدوده شبکه امن است. اما Zero Trust همه چیز را برعکس کرده:
✔️ اصل اصلی: هیچ اعتماد پیشفرضی وجود ندارد
✔️ هر درخواست، حتی از داخل شبکه، باید احراز هویت شود
✔️ تمرکز بر حداقل سطح دسترسی (Least Privilege)
۲. چرا Zero Trust انقلاب ایجاد کرده است؟
مزایای بزرگ این رویکرد:
✔️ افزایش امنیت در برابر تهدیدات داخلی – حملات داخلی یا سوءاستفاده کارکنان محدود میشود
✔️ بهبود کنترل بر دسترسیها – فقط افراد و سیستمهایی که لازم است به منابع خاص دسترسی داشته باشند
✔️ کاهش سطح حمله (Attack Surface) – هر نفوذگر با محدودیت شدید مواجه میشود
✔️ مدیریت بهتر هویتها – ترکیبی از احراز هویت چندمرحلهای و بررسی رفتار
چرا انقلاب؟
چون برخلاف مدل قدیمی “قلعه و خندق” که بیرون از شبکه را ناامن و داخل را امن فرض میکرد، اینجا امنیت در خودِ داده و دسترسی گره خورده، نه در محیط فیزیکی یا مرز شبکه.
۳. اجزای کلیدی Zero Trust Security
جزء | توضیح |
---|---|
احراز هویت چندمرحلهای (MFA) | تأیید هویت کاربران با بیش از یک روش |
اصل حداقل دسترسی | کمترین سطح مجوز لازم برای انجام کار |
مانیتورینگ مداوم | بررسی رفتار کاربران و دستگاهها به طور پیوسته |
رمزنگاری سرتاسری | امنسازی دادهها در انتقال و ذخیره |
Micro-Segmentation | تقسیم شبکه به چند بخش کوچک برای محدود کردن نفوذ |
۴. کاربرد در هاستینگ و شبکه
در زیرساختهای هاستینگ، Zero Trust میتواند:
✔️ دسترسی ادمینها به سرورها را فقط از طریق کانالهای تأیید شده و MFA انجام دهد
✔️ از نفوذ در یک سرور جلوگیری کند تا به بقیه سرورها سرایت نکند
✔️ امنیت دیتاسنتر را در سطح شبکه و نرمافزار افزایش دهد
برای مثال، در یک شرکت هاستینگ، حتی کارمند پشتیبانی که وارد پنل مدیریت مشتریان شده باید دوباره هویتسنجی شود؛ همین باعث میشود هک از طریق حساب داخلی بسیار سخت شود.
۵. چالشها و معایب احتمالی ❌
- پیادهسازی پیچیده برای سازمانهای بزرگ
- نیاز به آموزش کارکنان و تغییر فرهنگ سازمانی
- سرمایهگذاری اولیه برای ابزارها و سرویسها
۶. آینده Zero Trust Security
با گسترش استفاده از Cloud Computing، اینترنت اشیاء و کار از راه دور، Zero Trust نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. مایکروسافت، گوگل و Cloudflare هم اکنون پلتفرمهایی برای پیادهسازی این مدل ارائه میدهند.
بر اساس گزارش Gartner، تا سال ۲۰۲۷ بیش از ۶۰٪ سازمانها Zero Trust را به شکل کامل یا بخشی از استراتژی امنیتی خود اجرا خواهند کرد.
خلاصه به زبان آدمیزاد 📝
Zero Trust Security یعنی به هیچ کاربر یا دستگاهی به طور پیشفرض اعتماد نکن! هر بار وارد سیستمت شد، باید مجدد خودش رو ثابت کنه، حتی اگه دوست صمیمی یا کارمند قدیمی باشه. در دنیای هکهای میلیونی، این سختگیریها نه تنها منطقیه بلکه واجبه!
سوالات رایج کاربران ❓
خیر، حتی کسبوکارهای کوچک هم میتوانند بخشهایی از این مدل را برای امنیت بیشتر اجرا کنند.
در ابتدا ممکن است کمی کندتر شود، اما با بهینهسازی ابزارها و فرآیندها تاثیر زیادی نخواهد داشت.
بیشتر به نرمافزارها و سیاستهای امنیتی وابسته است تا سختافزار ویژه.
در مدل سنتی، اعتماد پیشفرض به کاربران داخلی داده میشود، ولی Zero Trust همه را دوباره بررسی میکند.
شرکتهایی مثل گوگل، مایکروسافت، Cloudflare و دیتاسنترهای بزرگ دنیا.
نظر شما در مورد این مطلب چیه؟